اثرات کود مرغی و کود پتاسمی بر عملکرد و جذب نیتروژن، فسفر، پتاسیم، روی و مس در سیب زمینی

استفاده از کودهای آلی می تواند در افزایش عملکرد محصولات مختلف کشاورزی و نیل به کشاورزی پایدار مؤثر باشد. این پژوهش به منظور بررسی اثر کود مرغی و کود پتاسیمی بر عملکرد و جذب برخی عناصر غذایی توسط سیب زمینی به صورت آزمایش فاکتوریل، در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار، به مدت 2 سال در ایستگاه تحقیقاتی تجرک استان همدان اجرا گردید. تیمارهای کود مرغی در 4 سطح (صفر، 5، 10 و 15 تن در هکتار) و کود پتاسه در 3 سطح (صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) از منبع سولفات پتاسیم بودند. در مرحله گلدهی با تهیه نمونه و برداشت بخش هوایی، عملکرد و غلظت عناصر غذایی در بخش هوایی، و بعد از برداشت نیز عملکرد و غلظت عناصر غذایی غده تعیین شد. نتایج ادغام شده دو سال آزمایش نشان داد که اثر اصلی کود مرغی بر عملکرد غده و بخش هوایی سیب زمینی و غلظت عناصر غذایی آن معنی دار بود. اثر اصلی سولفات پتاسیم فقط بر غلظت مس و روی بخش هوایی و غده معنی دار بود و مصرف 50 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم بیشترین غلظت عناصر غذایی روی و مس را در غده و بخش هوایی سیب زمینی ایجاد نمود. با مصرف 5 تن در هکتار کود مرغی، بیشترین مقدار عملکرد غده سیب زمینی به میزان 71/44 تن در هکتار به دست آمد. بیشترین غلظت عناصر غذایی غده و بخش هوایی و بیشترین عملکرد بخش هوایی سیب زمینی نیز در تیمار مصرف 15 تن در هکتار کود مرغی مشاهده شد. چنانکه مثلا غلظت روی غده 29/35 میلی گرم در کیلوگرم و غلظت مس 41/29 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک و عملکرد غده 51/27 تن در هکتار بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که در شرایط خاک های مشابه با خاک این پژوهش، مصرف 5 تن در هکتار کود مرغی می تواند تأثیر قابل ملاحظه ای بر افزایش عملکرد غده داشته باشد.